Herkes Bilir Gitmesini


Kanatlanır, kanatılır bütün boşluklar. Aynalar her gün bir başka yalan söyler ve kalınır geride çizilmiş hayatlardan, geride yağmurlardan ve çığlıklardan. Herkes çizer boşluğunu… Her aşk başlarken pembe, ayrılıkta rengi siyah yalnızlığın… (Herkes arar pembesini. Oysa kendinden ötesi yoktur;  kimse sevmez yalnızlıkta gölgesini…) Herkes sever doğumunu;  kim sever ölümünü? Herkes sever doğrusunu;  kim sever yanlışını? Herkes susar ayıbını. Herkes susar ayıbını… Herkes bilir gitmesini. Bir zaman öğrenirsin gideni sırtından öpmesini Herkes yaşar hasretini… Herkes geçer gençliğini Herkes…Buğusunda anıların yitirir kekliğini… Herkes yaşamakla suçlu,  aşkıyla hükümlüdür;  herkes doğarken ölümlüdür. Herkes ölür ölümünü;  göğe salıp düşlerini, salıp tenini, nefesini bırakır ceketini. Herkes bırakacaktır ceketini…

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dünya hiçbir şey hissetmeyenlere aittir.

UNESCO Dünya Mirası Yedikule Bostanları

Ege'nin İncisi Fethiye